polską porcelanę unikalną formą sztuki ceramicznej, która powstała na niemieckim Śląsku. Następnie została przeniesiona do Bolesławca. porcelana polska uważana za najbardziej starożytną formę sztuki ludowej i jest ulubioną formą zarówno wśród kolekcjonerów, piekarzy, jak i innych entuzjastów rzemiosła.
Polskie garncarstwo wywodzi się z kultury kamienia łupanego, która zamieszkiwała znaczną część Niemiec i całą Polskę w okresie od 3200 do 1800 r. p.n.e. Kultura ta zamieszkiwała duże obszary Niemiec i Polski w okresie od 3200 do 1800 r. p.n.e. Uważa się, że polska ceramika pochodzi od kultury kamiennej. Kultura ta zamieszkiwała większość Niemiec i całą Polskę w okresie od 3200 do 1800 r. p.n.e. Uważa się, że polska ceramika pochodzi z kultury kamienno-magazynowej. Kultura ta zamieszkiwała większą część Niemiec i całą Polskę między 3200 a 1800 r. p.n.e. Ta kultura wyróżniała się gliną w kolorze brązu lub opalenizny i pasmowymi kropkami na powierzchni naczyń.
Te tan naczynia, które pierwotnie były używane przez rolników jako pojemniki do przechowywania, zostały później przekształcone w trwałe elementy ceramiki, które mogą być używane do dziś. Niektóre z tych kawałków są nawet dostępne w muzeach. Są one uważane za wyjątkowe formy rzemiosła artystycznego na całym świecie.
Garncarze założyli cech wokół rzeki Bobr w południowo-zachodniej Polsce w XVII wieku. W miarę doskonalenia swoich umiejętności zaczęli być rozpoznawani i obejmowani patronatem przez wyższe klasy i szlachtę w regionie.